OBITUS, DEPOSITO ET TUMULATO
IOANNIS PAULI PP II SANCTAE MEMORIAE
In the light of Christ risen from the dead, on April 2 of the year of the Lord
2005, at 9:37 p.m., as Saturday was coming to an end, and we had already entered
the day of the Lord, octave of Easter and Sunday of Divine Mercy, the beloved
pastor of the Church, John Paul II, passed from this world to the Father. The
whole Church, in prayer, accompanied him in his passing.
John Paul II was the 264th Pope. His memory remains in the heart of the Church
and of the whole of humanity.
Karol Wojtyla, elected Pope on Oct. 16, 1978, was born in Wadowice, a city 50
kilometers from Krakow, on May 18, 1920, and was baptized two days later in the
parish Church of the priest Francis Zak.
He received his first Communion when he was 9 years old, and the sacrament of
confirmation when he was 18. His studies interrupted, because the Nazi
occupation forces had closed the university, he worked in a quarry and, later,
in the Solvay chemical factory.
In 1942, aware of his call to the priesthood, he began courses of formation in
the clandestine seminary of Krakow. He received his priestly ordination on Nov.
1, 1946, from the hands of Cardinal Adam Sapieha. Then he was sent to Rome where
he obtained a licentiate and doctorate in theology, with a thesis entitled "Doctrina
de fide apud Sanctum Ioannem a Cruce."
He returned to Poland where he had several pastoral duties and taught the sacred
disciplines. On July 4, 1958, Pope Pius XII named him auxiliary bishop of
Krakow. He was nominated archbishop of the same see by Paul VI in 1964. In this
capacity, he took part in Vatican Council II. Paul VI created him cardinal on
June 26, 1967.
He was elected Pope by the cardinals in the conclave on Oct. 16, 1978 and took
the name John Paul II. On Oct. 22, the day of the Lord, he solemnly began his
Petrine ministry.
John Paul II's pontificate was one of the longest in the history of the Church.
In that period, under several aspects, many changes were witnessed. Counted
among them was the fall of some regimes, to which he himself contributed. He
undertook many trips to various nations for the purpose of proclaiming the
Gospel.
John Paul II exercised the Petrine ministry with untiring missionary spirit,
dedicating all his energies driven by "sollicitudo omnium ecclesiarum" and by
open charity to the whole of humanity. More than any predecessor, he met with
the people of God and leaders of nations, in celebrations, general and special
audiences and pastoral visits.
His love of young people led him to initiate World Youth Day, convoking millions
of youths in several parts of the world.
He successfully promoted dialogue with the Jews and with representatives of the
other religions, convoking them at times to prayer meetings for peace,
especially in Assisi.
He notably enlarged the College of Cardinals, creating 231 (plus one "in
pectore"). He convoked some 15 assemblies of the Synod of Bishops, 7 ordinary
general and 8 special. He erected numerous dioceses and circumscriptions, in
particular in Eastern Europe.
He reformed the Western and Eastern Code of Canon Law, and created nine
institutions and reorganized the Roman Curia.
As "sacerdos magnus" he exercised the liturgical ministry in the Diocese of Rome
and in the whole world, in total fidelity to Vatican Council II. He promoted, in
an exemplary way, the liturgical and spiritual life and contemplative prayer,
especially Eucharistic adoration and the prayer of the Holy Rosary (Cf.
apostolic letter "Rosarium Virginis Mariae").
The Church entered the third millennium under his leadership and celebrated the
Great Jubilee of 2000, according to the guidelines indicated in the apostolic
letter "Tertio
Millennio Adveniente." She then faced the new age, receiving
guidelines in the apostolic letter "Novo Millennio Ineunte," in which the
faithful were shown the path of the future time.
With the Year of the Redemption, Marian Year and Year of the Eucharist, he
promoted the spiritual renewal of the Church. He gave an extraordinary impulse
to canonizations and beatifications, to show innumerable examples of holiness
today, which would give an incentive to the men of our time. He proclaimed St.
Therese of the Child Jesus Doctor of the Church.
John Paul II's doctrinal magisterium is very rich. Guardian of the deposit of
faith, with wisdom and courage he did his utmost to promote Catholic,
theological, moral and spiritual doctrine, and to oppose during the whole of his
pontificate tendencies contrary to the genuine tradition of the Church.
He promulgated the Catechism of the Catholic Church, in the light of tradition,
authoritatively interpreted by Vatican Council II. He also published some
volumes as a Ph.D.
His magisterium culminated, during the Year of the Eucharist, in the Encyclical
"Ecclesia de Eucharistia" and in the Apostolic Letter "Mane
Nobiscum Domine."
John Paul II left all an admirable testimony of piety, sanctity and universal
paternity.
(Signatures of the witnesses of the burial ceremonies …)
CORPUS IOANNIS PAULI II P.M.
VIXIT ANNOS LXXXIV, MENSES X DIES XV
ECCLESIAE UNIVERSAE PRAEFUIT
ANNOS XXVI MENSES V DIES XVII
Semper in Christo vivas, Pater Sancte!
OBITUS, DEPOSITIO ET TUMULATIO
IOANNIS PAULI II SANCTAE MEMORIAE
In lumine Christi a mortuis Resurgentis,
die II mensis Aprilis anno Domini MMV, hora vicesima prima, triginta septem
momentis elapsis, vesperi, cum dies sabbati ad finem vergeret atque ingressi
essemus diem Domini, Octavam scilicet Paschalem necnon Dominicam Divinae
Misericordiae, Ecclesiae dilectus Pastor, Ioannes Paulus II de hoc mundo ad
Patrem demigravit. Eius transitum tota orans Ecclesia est comitata, Iuvenes
potissimum.
Ioannes Paulus II ducentesimus sexagesimus quartus fuit Pontifex. Eius memoria
in totius Ecclesiae omniumque hominum cordibus manet.
Carolus Wojty³a, qui die XVI Octobris anno MCMLXXVIII Summus Pontifex electus
est, Wadowice, in urbe scilicet quae quinquaginta kiliometra abest a Cracovia,
die XVIII mensis Maii anno MCMXX natus est atque duobus post diebus in
paroeciali Templo a presbytero Francisco Zak baptizatus est.
Novem annos natus Primam Communionem recepit atque duodevicesimum agens annum
confirmatus est.
Quibus incumbebat, studiis intermissis, quia nationalis socialismi obsidentes
potestates studiorum universitatem clauserant, in lapidicinis ab anno MCMXL ad
annum MCMXLIV, et postea in fabrica chemica Solvay opus fecit.
Ab anno MCMXLII, cum se ad sacerdotium vocari sentiret, seminarium clandestinum
adiit Cracoviense. Die I mensis Novembris anno MCMXLVI per Cardinalis Adami
Sapieha manuum impositionem sacerdotalem ordinationem Cracoviae recepit. Romam
posthac missus est, ubi primum licentiam, exinde doctoratum in sacra theologia
est consecutus, thesim scribens, cuius titulus Doctrina de fide apud Sanctum
Ioannem a Cruce.
Poloniam postea repetiit, ubi quaedam sustinuit officia pastoralia et quasdam
disciplinas sacras docuit. Die IV mensis Iulii anno MCMLVIII a Pio XII Episcopus
Auxiliaris Cracoviensis constitutus est atque eidem Sedi a Paulo VI
Archiepiscopus anno MCMLXIV est destinatus. Ut Archiepiscopus Cracoviensis
Concilio Oecumenico Vaticano II interfuit. Paulus VI die XXVI mensis Iunii anno
MCMLXVII in Patrum Cardinalium Collegium eum rettulit.
In Conclavi die XVI mensis Octobris anno MCMLXXVIII Summus Pontifex a Patribus
Cardinalibus electus est atque ipse sibi nomen imposuit Ioannem Paulum II.
Subsequenti die XXII, Dominico die, sollemniter suum Petrinum ministerium
incohavit.
Pontificatus Ioannis Pauli II unus ex longissimis in Ecclesiae historia exstitit.
Hoc temporis spatio multa sunt commutata variis in provinciis. In his
communistarum quarundam nationum regiminum dissolutiones annumerantur, ad quam
rem multum contulit ipse Summus Pontifex. Evangelii nuntiandi causa innumera
quoque itinera varias in nationes suscepit.
Ministerium Petrinum strenuo suo missionali animo gessit, omnes impendens suas
vires, cum sollicitudo omnium Ecclesiarum itemque in cunctos homines caritas eum
tenerent. Magis quam antea unquam Dei Populum ac Nationum Potestates, in
Celebrationibus, in generalibus peculiaribusque Audientiis atque pastoralibus
Visitationibus ipse convenit.
In iuvenes dilectio eum compulit ut Dies Mundiales Iuventutis ediceret,
innumeris undique gentium convocatis iuvenibus.
Dialogum cum Hebraeis multisque ceterarum religionum sectatoribus promovit atque
earum asseclas nonnumquam convocavit causa pro pace precandi, Asisii potissimum.
Cardinalium Collegium valde auxit, cum eligerentur ab eo ducenti triginta et
unus cardinales (et unus in pectore). Quindecim Congressiones Synodorum
Episcoporum, scilicet septem generales ordinarias et octo speciales convocavit.
Complures Dioeceses ecclesiasticasque Circumscriptiones, praesertim in Europa
orientali, constituit. Codicem Iuris Canonici et Codicem Canonum Ecclesiarum
Orientalium reformavit Romanamque Curiam denuo composuit.
Sicut "sacerdos magnus" in Romana Dioecesi totoque terrarum orbe sacrae
liturgiae ministerium exercuit, erga Concilium Vaticanum II plena servata
fidelitate. Peculiarem in modum vitam spiritalitatemque liturgicam necnon
comtemplativam orationem, eucharisticam potissimum adorationem sanctique Rosarii
precationem promovit (cfr Ep. ap. Rosarium Virginis Mariae).
Summi Pontificis ductu Ecclesia tertio millennio se appropinquavit ac Magnum
Iubilaeum anni bismillesimi celebravit, secundum normas ab ipso latas Litterarum
apostolicarum Tertio millennio adveniente. Exinde novum aevum eadem est ingressa
consilia propositaque recipiens in Litteris apostolicis Novo millennio ineunte
significata, quibus futuri temporis iter fidelibus ille demonstrabat.
Per Redemptionis Annum, Marialem Annum et Eucharistiae Annum effecit ut Ecclesia
spiritaliter renovaretur. Multum dedit operae beatificationibus et
canonizationibus, ut innumera sanctitatis exempla hodiernae aetatis ostenderet,
quae incitamento essent qui nunc sunt hominibus. Teresiam a Iesu Infante
Ecclesiae Doctorem declaravit.
Doctrinae magisterium luculenter Ioannes Paulus II exercuit. Fidei depositi
custos, prudenter animoseque ad catholicam doctrinam, theologicam, moralem
spiritalemque provehendam operam navavit et ad arcenda quae verae Ecclesiae
traditioni sunt adversa toto Pontificatus tempore sollicite incubuit.
Inter praecipua documenta quattuordecim Litterae encyclicae, quindecim
Adhortationes apostolicae, undecim Constitutiones apostolicae, quadraginta
quinque Litterae apostolicae, praeter catecheses in generalibus Audientiis ac
adlocutiones ubique terrarum habitas, annumerantur. Suam per docendi operam
Ioannes Paulus II Dei Populum confirmavit eique theologicam doctrinam (tribus
potissimum praecipuis Litteris encyclicis, scilicet Redemptor hominis, Dives in
misericordia, Dominum et vivificantem), anthropologicam socialemque (Litteris
encyclicis Laborem exercens, Sollicitudo rei socialis, Centesimus annus),
moralem (Litteris encyclicis Veritatis splendor, Evangelium vitae), oecumenicam
(Litteris encyclicis Ut unum sint), missiologicam (Litteris encyclicis
Redemptoris missio), mariologicam (Litteris encyclicis Redemptoris Mater)
tradidit.
Catechismus Ecclesiae Catholicae, sub Revelationis lumine, quam Concilium
Vaticanum II insigniter collustravit, ab eo est promulgatus. Quaedam etiam
volumina uti privatus Doctor edidit.
Eius magisterium in Litteris encyclicis Ecclesia de Eucharistia et Litteris
apostolicis Mane nobiscum Domine, Eucharistiae Anno, attigit fastigium.
Mirabiles pietatis, sanctitatis vitae universalisque paternitatis cunctis
hominibus testificationes reliquit Ioannes Paulus II.
Celebrationum tumulationisque testes
CORPUS IOANNIS PAULI II P.M.
VIXIT ANNOS LXXXIV MENSES X DIES XV
ECCLESIAE UNIVERSAE PRAEFUIT
ANNOS XXVI MENSES V DIES XVII